غذا رو نخور حیوان!

آیا غذا دادن به حیوانات وحشی، به بقای آن‌ها در طبیعت کمک می‌کند و یا موجب مرگ تعداد بیشتری از آن‌ها می‌شود؟

غذا رو نخور حیوان!

حیوانات در اطراف ما هستند و همه چیز از غذا و لباس گرفته تا همراهی و حمایت عاطفی را برای انسان‌ها فراهم می‌کنند. ارتباط ما با حیوانات بخش‌های زیادی از زندگی ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این روابط می‌توانند بر رشد، سلامتی و نحوه تعامل ما با دیگران تاثیر بگذارند. داستان زمانی که قصد حمایت از حیوانات وحشی را داریم، پیچیده می‌شود. اگرچه غذا دادن به حیوانات وحشی برای کمک به آن‌ها وسوسه انگیز است، اما دلایل مهمی برای مقاومت در برابر این خواسته وجود دارد. دلایل آن را بیشتر بررسی کنیم.

۱. غذای انسان مناسب حیوانات نیست.

محتویات غذایی انسان‌ها مناسب حیوانات نیست. تغذیه حیوانات وحشی با غذای انسان‌ها می‌تواند منجر به سوتغذیه و اختلال در عادات غذایی طبیعی آن‌ها شود. بدفرمی بال فرشته در اردک‌ها، غازها، قوها و سایر پرندگان آبی به دنبال تغذیه از نان، ذرت بو داده، شیرینی‌ها و سایر غذاهای انسانی شایع بوده و مسئول مرگ و میر تعداد زیادی از پرندگان وحشی است.

سندرم بال فرشته پرندگان
بال فرشته یا Angel wing سندرمی در پرندگان آب‌زی است که به دنبال آن بال پرندگان به سمت خارج برگشته و از عملکرد عادی خود خارج می‌شود. این سندرم به دنبال تغذیه با غذاهای انسانی با کالری و پروتئین بیشتر و ویتامین‌های D و E و منگنز کمتر از نیاز حیوان رخ می‌دهد.

مطالعه‌ای دیگر در دانشگاه Oxford نشان می‌دهد که چگونه تغذیه‌ی ایگواناها توسط توریست‌ها، منجر به آسیب‌های جدی رفتاری و فیزیولوژیک به این گونه‌ی در خطر انقراض شده است.

۲. کاهش قابلیت بقای حیوانات در طبیعت

با وابستگی حیوانات به تامین غذا از سوی انسان‌ها، مهارت جستجوی غذای آن‌ها کاهش می‌یابد. این موضوع در حیوان‌های جوان‌تر موجب می‌شود که با حذف عوامل انسانی از محیط، حیوان مهارت کافی برای یافتن غذا نداشته و شانس بقای کمتری در طبیعت داشته باشد.

۳. کاهش ترس طبیعی از انسان‌ها

تغذیه‌ی حیوانات وحشی، موجب از بین‌رفتن ترس طبیعی آن‌ها از انسان‌ها می‌شود. این موضوع احتمال آسیب متقابل حیوان و انسان را افزایش می‌دهد. غذا دادن به شیرهای دریایی در سواحل واشنگتن توسط مردم، موجب افزایش جمعیت این گونه در وست‌پورت و افزایش چشمگیر گزارش‌ها از حمله‌ی شیرهای دریایی به مردم و حیوانات اهلی در سواحل شهری شده است.

تحقیقی نشان داده‌است که توریست‌ها با غذا دادن به میمون‌های رزوس در هند، موجب ورود این گونه به فضاهای شهری و افزایش معنادار مرگ و میر و تصادف مسافرین با این گونه شده. بررسی دیگر در سال ۱۹۹۸ میلادی، حاکی از تصادف سالانه بیش از ۱۱۰۰ خرس‌های سیاه با خودروها در پارک ملی یوسمیتی کالیفرنیا و ضرر مالی سالانه بیش از ۶۳۰ هزار دلار است.

برخورد پرندگان با هواپیماها از سایر مشکلات ایمنی و مالی نزدیکی حیات وحش به مناطق شهریست. این تعداد در ۲۰ سال اخیر افزایش معناداری پیدا کرده است. بر اساس گزارش مشترک وزارت کشاورزی و اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده در سال ۲۰۰۹ میلادی، ۱۷۵۹ گزارش برخورد هواپیما در سال ۱۹۹۰ ثبت شده در حالی که این تعداد در سال ۲۰۰۸ به ۷۵۱۶ گزارش افزایش پیدا کرده. این افزایش شدید، هزینه‌ای حدود ۶۱۴ میلیون دلار در سال برای صنعت هوایی ایالات متحده به دنبال داشته.

۴. افزایش ریسک بیماری‌های حیوانی و انسانی

ازدیاد غذا در یک منطقه توسط انسان‌ها، موجب تمرکز جمعیت حیوانی در آن منطقه خواهد شد. این موضوع سبب افزایش میزان آلودگی‌هایی مانند مدفوع، ادرار، بزاق، باقی‌مانده‌های غذا و در نتیجه افزایش رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها و بیماری‌ها می‌شود. بعلاوه تماس مستقیم بین انسان و حیوان، ریسک انتقال بیماری‌های بین گونه‌ای را افزایش می‌دهد.

۵. افزایش رفتارهای خشن درون گونه‌ای

افزایش جمعیت حیوانات موجب افزایش رقابت برای بقا و به دنبال آن، افزایش رفتارهای خشن درون گونه‌ای، افزایش جمعیت حیوانات شکارچی و به خطر افتادن گونه‌های کم‌جمعیت دیگر خواهد شد.

چه باید کرد؟

  • محتویات ظروف دورانداختنی را خالی کرده سپس دور بیاندازید. امکان گیرکردن سر بعضی حیوانات در ظروف، به دنبال بوکشیدن غذا و مرگ آن‌ها وجود دارد.
  • به حیوانات خانگی خود در داخل منزل غذا دهید.
  • از بسته بودن پلاستیک‌های زباله‌ی حاوی باقیمانده‌ی غذاها مطمئن شوید.
  • از حیاط وحش از فاصله‌ی مناسبی لذت ببرید و در آن تغییر محسوسی ایجاد نکنید.
  • به مراکز و انجمن‌های حمایت از حیوانات کمک کنید.

به ما بپیوندید تا از زیبایی‌های بکر حیات وحش خود محافظت کنیم. از تماشای مسئولانه استقبال کنید و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید. نظر و داستان شما در مورد تعامل با حیات وحش چیست؟